- direyici
- 1.упря́мый, упира́ющийся; упо́рный2.упря́мец
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
anut — sf., du, esk., Ar. ˁanūd İnatçı, ayak direyici Bu haşin, anut, katil mazinin anif tahakkümü yalnız Türklere, yalnız Türkiye ye mahsus değildi. Ö. Seyfettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
inatçı — sf. Direngen, ayak direyici Her zamanki inatçı ve kinci küçük yüz bu akşam yorgun ve kesikti. H. E. Adıvar Birleşik Sözler inatçı keçi … Çağatay Osmanlı Sözlük